Kapat gözlerini Furkan!
Burda insanlar acımasız, tahammülsüz...
Burda insanları bilerek öldürüyorlar!
Burda insan yok aslında Furkan, vicdanları ölmüş bunların!
Katlediyorlar, işkence ediyorlar, tecavüze yelteniyorlar!
...Görme sakın Furkan... Bakma, kapat gözlerini!
Annene git sen... Odanda otur biraz...
Annen seni özlemiş, evin seni özlemiş...
Her zaman etrafında dolaşan melekler, seni odanda görmeyi özlemiş...
Elinde bir kitapla, belki de bir dergiyle...
Suriye'ye bakma Furkan, Gazze'ye bakma...
Şehit edilirken çektiğin eziyeti hissetmedin ya hani,
Şimdi bakarsan eğer kardeşlerinin haline, canın yanacak...
Görme Furkan, görme bizi!
İnsanlığımız öldü, vicdanımız öldü!
Sen'li yürekler arıyoruz Furkan!
Anasını, babasını düşünmeden kardeşleri için şehadete koşan "yiğit"ler arıyoruz!
Buluyoruz ama bir avuçuz!
Kimse bizi kâle almıyor Furkan!
İlla şehit mi edilmemiz lazım, bilmiyorum...
Duymuyorlar yüreğimizdeki yangınları...
Ağlıyoruz, kahroluyoruz...
Yapabildiğimiz tek şeyi yapıyor,
Dua ediyoruz...
Sen kapat gözlerini ve şehadetin huzurunu tat...
Eminim yine kardeşlerinin yanına gidebilmek için çırpınıyorsun...
Ama gitme Furkan...
Sen tertemiz gittin...
Gözlerin de temiz kalsın, yüreğin de...
Görme edilen işkenceleri, katledilen kardeşlerini, susan mü'minleri!
Rabb büyüktür, herşey düzelecek...
Sen üzülme!
Ama artık tek başımızayız Furkan...
Müslümanlar, Rabbleriyle başbaşa kaldı!
Sen arkana yaslan, gözlerini kapat ve bizim için dua et!

Rumeysa Deniz YARDIM

18 Haziran 2011 20:24